Treelogging and lodging

Na twee nachten in Moeraki aan de kust en twee avonden bij Fleur's place, werd het tijd om verder te gaan. Highway 1 richting Dunedin. Een en al agrarisch gebied, wel heuvelachtig, maar de laatste bomen worden in razend tempo gekapt. Alles moet wijken voor de veeteelt. Trucks uit tegengestelde richting waren volgeladen met gekapte dikke bomen. Hoezo erosiegevaar?

Dunedin was schrikbarend groot, vooral omdat het op de heuvels helemaal volgebouwd is, net als op Madeira. Eén voordeel: de doorgaande route bevatte allemaal groene verkeerslichten, we konden in 1 keer doorrijden. Daarna nog een tweetal plaatsjes voordat we de hoofdweg af zouden gaan. De eerste snel weg gegaan, te eng. de tweede, Balclutha, geen haar beter. We moesten nog wat drinken inslaan en noodvoer in blik. In het binnenland kan je nergens wat kopen. De plaatsjes zijn Tokkie-towns. Alleen fastfood of prefab-voer te koop of landbouwmachines. Droevig. Hamburgers met abrikozensaus en plakjes biet en visburgers met gebakken ei. De hele dag geen foto's gemaakt. We reden nog naar de kust maar daar was verder helemaal niets. Nuggetpoint idem dito. Hier wilden we ook niet overnachten. Volgende plaats stuk verder: Owaka. Wel motels te vinden maar ik wilde er absoluut niet blijven. Buiten de stad een bord met River Garden Point, 13 km. Na een stukje moesten we de weg af een gruisweg in. Het werd al wat groener. Hier in de buurt zou Catlin Forest liggen, een State Forest. Misschien konden we er wat wandelen was het idee.

Na wat kilometers zagen we tussen het groen een nederzetting en een bordje 'check in'. We reden erin, parkeerden de auto en zagen toen het bord 'wedding guests welcome'. Nee he? Zet dan een bord aan de doorgaande weg... we keken wel wat rond naar de accommodaties. De ligging was prachtig maar waarom ze nu alleen groene stalen zeecontainers hadden neergezet met bedjes erin, was ons een raadsel... de eigenaar genaamd Gary zag ons en sprak ons aan. Hans vleide de man met zijn hond, een Duitse staander. Begon daar als vegetariër wat over de jacht met hem te kletsen... maar daarna zei de man dat we nog 4 km door moesten rijden en bij ecocottages zouden komen. Zo gezegd, zo gedaan.

Het werd steeds groener en de weg naar Mohua Park accommodaties leek wel een jungleweg zoals in Panama, hier werden we wel vrolijk van! Het hoofdgebouw was mooi, er zaten glas-in-lood ramen in. We belden aan en kregen te horen dat er nog 2 van de 4 huisjes vrij waren. Erg prijzig, al zou er wel ontbijt bij zitten. We vonden het eerste huisje meteen mooi. Veel ruimte, schoon en van alle gemakken voorzien, zelfs van rap wifi. Er zat een groot houten overdekt terras aan de voorzijde en het uitzicht is schitterend, alsof je in de Eifel (...) bent. In het bos rondom giert het van de fluitende vogels, erg gezellig. We liepen nog een beetje rond voordat we binnen gingen zitten. Besparen deden we door zelf (=Hans) te koken. Bonen, ui en paddestoelen. We sliepen als een blok en besloten een nacht bij te boeken.

Vandaag naar de start van lokale trails gereden, niet ver van hier. Knullig bewegwijzerd. Catlin Forest is wat er over is van het woud van weleer. Meestal al secundair of tertiair bos, of liever gezegd: een rijtje bomen langs een rivier. Als dit al een State Forest is, dan hoeft de BBC nooit meer te komen filmen. Maar goed, we waren buiten en alleen (hoera!). De kou trok weg en het werd 14 graden. Na lang wachten hoorden we niet alleen de lokale bellbird met zijn prachtige gezang, maar we konden ook soms een glimp van hem opvangen en een kiekje schieten.

Na deze wandeling reden we nog terug richting Owaka om de afslag naar een waterval 'die je niet mag missen' te nemen, zo'n 9 km verderop. Ook hier weer andere auto's op zoek naar De Attractie. Er liep een klein paadje heen door een leuk stuk groen met grote oude bomen en boomvarens. Het watervalletje was niet onaardig, ik maakte snel een foto. In Owaka nog wat voedsel bij gekocht. Gelukkig was er in deze winkel minder prefabfood en konden we wat verse spullen kopen. Het werd een late lunch in eigen cottage. Home Zweed home. Morgen verder, het zal flink gaan regenen want we krijgen een staart mee van cycloon Oscar. Wordt onze auto ook weer schoon. Via het uiterste zuiden gaan we weer omhoog richting de westkant, de bergen. Het drukke Queenstown hoeven we niet heen, het wordt waarschijnlijk Wanaka.